Początek XX wieku w stenografii polskiej
Żmudnie, mozolnie, ale jednak do przodu (dwa do przodu, trzy do tyłu ;-)). W końcu uznałem, że nie ma co się zmóżdżać więcej nad tym tekstem i postanowiłem odsłonić go czytelnikom. Oto, proszę wycieczki, kolejny rozdział historii stenografii polskiej, opracowany głównie (praktycznie z braku innych źródeł) na podstawie "Dziejów stenografii polskiej" Stefanii Bobrowskiej i Szymona Tauba.
Mam nadzieję, że mimo starań jednak nigdzie się tam nie rypłem (czyli nie pomyliłem), albo nie wstawiłem jakiegoś kompromitującego ortografa.
Miłej lektury.
 |
| Debut du siecle |
Mam nadzieję, że mimo starań jednak nigdzie się tam nie rypłem (czyli nie pomyliłem), albo nie wstawiłem jakiegoś kompromitującego ortografa.
Miłej lektury.
Szacunek. Myślałeś o wydaniu książki (choćby "e-")? :-)
OdpowiedzUsuńPS. Drobna sugestia: zamiast "osobowości" dałbym "osobistości".
Witam ;-)
OdpowiedzUsuńMyślałem. Gromadzę dane. Oczywiście - strona www nie jest najlepszym miejscem na publikację wszystkiego, co znalazłem, bo wykład robi się zbyt szczegółowy i nudny.
Jednak napisanie książki to minimum rok, więc szybko się nie ukaże.